معنی گسسته کمر در لغت نامه دهخدا

آنکه کمربند او باز شده باشد. آنکه کمربند او پاره شده باشد:، شکسته دل و دست بر خاک سر، دریده سلیح و گسسته کمر.، فردوسی.، شکسته سلیح وگسسته کمر، نه بوق و نه کوس و نه پا و نه سر.، فردوسی.، سوی شاه ترکان نهادند سر، گشاده سلیح وگسسته کمر.، فردوسی

معنی گسسته کمر در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه کمربندش باز یا پاره شده: شکسته سلیح و گسسته کمر نه بوق و نه کوس و نه پا و نه پر

معنی گسسته کمر - جستجوی لغت در جدول جو

گسسته کمر

لغت نامه دهخدا

گسسته کمر

فرهنگ لغت هوشیار

گسسته دم

نفس بریده، آنکه از خستگی نفسش بند آمده باشد

فرهنگ فارسی عمید

گسسته نور

(گُ سَسْ تَ / تِ)

کنایه از ماه نو است که هلال باشد، پیاله را نیز گویند که طلا و نقره به اندام کشتی ساخته باشند این لغت را در مؤیدالفضلا با کاف تازی نوشته اند. (برهان) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گسسته دم

(گُ سَسْ تَ / تِ دَ)

آنکه از پس دویدن مانده باشد و نفسش گسسته باشد. (آنندراج). آنکه نفسش بند آمده باشد:
پیوسته باد عزّت و فرّ و جلال او
بدگوی را بریده زبان و گسسته دم.
فرخی.
نگر که در پی بویت دویده بود صبا
که وقت صبحدمش خوش گسسته دم دیدم.
ظهوری (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گسسته نور

ماه نو هلال، پیاله ای که از طلا و نقره بشکل کشتی سازند

فرهنگ لغت هوشیار

معنی گسسته کمر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما